Dağlık bir bölgede çok küçük bir ülke olan Demos, yüzyıllar boyunca dünyadaki diğer toplumlarla çok az temas hâlinde olmuştur.
Krallıkla yönetilen Demos, son zamanlarda farklı toplumsal ve yönetsel yapısından dolayı çok dikkat çekmeye başlamıştır.
Ülke içerisinde insanların hepsi kendi besinlerini üreterek ihtiyacı olan diğer insanlarla paylaşmakta böylelikle hiç kimse aç kalmamaktadır. Her aileye birer ev verilmekte ve kira alınmamaktadır. Elektrik, su ve doğalgaz ücretsiz sağlanmaktadır. Herkesin hastalandığında rahatlıkla ulaşabileceği bir doktoru bulunmaktadır. İnsanlar, altı ayda bir ücretsiz sağlık kontrolü yaptırabilmektedirler. Ayrıca yaşlılar, küçük çocuklar ve özel bakıma muhtaç olanların ihtiyaçlarını gidermek için evlere düzenli ziyaretler yapılmaktadır.
Demos’ta hayattaki iyi şeylerin hepsine herkes ulaşabilmektedir. Her aileye yılda bir kez lüks sayılabilecek farklı ihtiyaçlarını karşılayabilmeleri için kuponlar verilmektedir.
Peki, Demos’ta tüm bunlar nasıl sağlanmaktadır? Demos, bir kraliyet ailesi tarafından yönetilmektedir. Kraliyet babadan oğula geçmektedir. Tüm kararları kral tek başına almaktadır. Kral tarafından atanan yetkililer, ülkedeki suçluları yine kralın koyduğu kurallar çerçevesinde cezalandırmaktadır. İhtiyaç doğrultusunda bazı iş kollarında kaç kişinin çalışacağına, ne kadar yiyecek üretileceğine, ne kadar bina yapılacağına kral karar vermektedir.
Çok nadir de olsa herhangi bir durumdan şikâyet eden insanlar, akıl hastanelerine gönderilmektedir. Çünkü bütün ihtiyaçları karşılanan bir insanın şikâyet etmesi onun akıl sağlığının yerinde olmadığı şeklinde değerlendirilmektedir. (Gollob ve Krapf, 2008)
Bir yanıt bırakın