İnsan, hak ve özgürlükleriyle insandır. İnsan, değerli ve onurlu bir varlık olduğu için bu hak ve özgürlükleri doğumla birlikte kazanmıştır.
Hak ve özgürlüklerini kullandıkça değerini ve onurunu korur ve yaşam kalitesini yükseltir. İnsan hakları, yüce bir insanlık idealidir. İnsana insanca muamele edilmesini talep etmektir.
İnsanlara hiçbir ayrım gözetmeden, özgür ve eşit bireyler olarak ve insan onuruna yaraşır bir biçimde davranmak gerekir. Buna inanmak demek, her ortamda ve her koşul altında hatta kendisini değerli ve onurlu bir varlık olarak görme bilincinden yoksun olan, hak ve özgürlüklerini kullanmayanlar için de insan haklarını savunmak demektir.
Bugün hemen hepimizin anayasa ve uluslararası sözleşmelerce tanınan ve güvence altına alınan hak ve özgürlüklerimiz vardır. Ancak hak ve özgürlüğün korunması açısından anayasal ve uluslararası sözleşmelerin sağladığı güvenceler hiçbir zaman yeterli değildir.
Özgürlüğün en büyük teminatı, bütün bireylerin, hak ve özgürlüklerinin neler olduğunun ve bu hakların ne gibi yararlar sağladığının bilincinde olmasıdır. Bilincinde olması da yetmez, bu hak ve özgürlüklerini kullanmaya da istekli olması gerekir.
İnsan haklarının ancak hak ve özgürlüklerin benimsendiği bir toplumsal iklimde geliştirilip korunabileceğini unutmamamız gerekir. Böyle bir ortamın yaratılması da ancak hak ve özgürlüklerini kullanmaktan kaçınmayan insanların varlığı ile mümkündür. Bu nedenle insan hakları için en önemli unsur, söz konusu hakları içselleştiren ve kullanan bir toplumsal anlayışın oluşturulmasıdır. Böyle bir bilinç oluşturulduğunda insanlar bütün bunların kendi sorumlulukları olduğunun da bilincine varacaklardır.
İnsan sorumluluk sahibi bir varlıktır. Kendisine, toplumsal ve fiziki çevresine hatta dünyaya karşı sorumlulukları vardır. Bireyin sorumluluklarından biri de insan hak ve özgürlüklerini kullanmasıdır. Bu sorumlulukları yerine getirmesi kendisiyle başlar. İnsanın hak ve özgürlüklerini kullanması, öncelikle kendisine karşı sorumluluğunu yerine getirmesi anlamına gelir.
Hak ve özgürlüğünü kullanmaktan kaçınanlar, aynı zamanda sorumluluklarından da kaçınanlardır. Sorumluluğu kazanmak, konuyla ilgili yeterli ve tam bilgilenmeyi gerektirir. Bir hakkını kullanan birey, örneğin toplu taşıma aracının zamanında gelmemesi sonucu okuluna geç kalan öğrenci, ilgili birime gerekli şikayetini yaparsa hem kendi hakkını aramış hem de kendisinin ve başkalarının aynı sorunla karşılaşmasına engel olmuş olur.
Hak ve özgürlüklerimizi kullanırken başkalarının hak ve özgürlüklerini ihlal etmemeye de özen göstermeliyiz. Genel bir özgürlük anlayışına göre benim özgürlüğüm başkalarının özgürlüğünün başladığı yerde biter. Böyle bir bilinçle hareket edildiğinde yaşanabilecek pek çok ihlal önlenmiş olur.
Bir yanıt bırakın